Vandaag is weer een heerlijke zomerse Hollandse dag: regen, regen en nog eens regen! Met het vooruitzicht op oneindig lekker weer komen we deze dagen nu wel veel makkelijker door. Jammer eigenlijk, dat het weer hier zo onvoorspelbaar is. Zit je weer met je kinderen binnen in de zomervakantie. Altijd maar weer plannen omgooien omdat het slecht weer is, regent, sneeuwt of code geel.
Dat wisselvallige zal ik niet gaan missen in ieder geval! Het wisselen van de seizoenen misschien wel. Van de winter naar de lente, of van de zomer naar de herfst. Die eerste dagen zijn altijd zo mooi.
Maar genoeg over het weer 😉 Op dit moment zijn we druk. Drukker dan druk. Met de kids thuis in de zomervakantie, werk en ook nog “even” een emigratie organiseren. Wat komt daar veel bij kijken!
Het voorbereiden van de verscheping
Het inpakken, beschrijven, nummeren en verschepen van onze spullen is wat mij momenteel bezig houdt. Wat gaat er mee, wat komt er later, wat hebben we nog tot het laatst nodig? Enorm veel denkwerk vraagt het. Mijn brein draait overuren, overdag en soms zelfs ’s nachts.
We zitten inmiddels 3,5 week voor ons vertrek naar Curaçao. Ons huis is een enorme chaos met spullen die overal liggen. Spullen moeten ingepakt, verkocht, weggegeven of in het uiterste geval weggegooid worden. Wat kan een mens toch veel spullen hebben!
Ik neem mee…?
Wat neem je dan mee naar een tropisch eiland en wat niet? Wat doe je weg, wat laat je achter bij vrienden of familie? Ik heb mijn best gedaan om er op een rationele manier mee om te gaan. Zo heb ik zelfs een stroomschema gemaakt om de keuze te vergemakkelijken. Ik kan je alvast verklappen dat dat schema nog geen enkele keer gebruikt is. Uiteindelijk blijkt het toch een gevoelskwestie te zijn. Sommige spullen wil je nu eenmaal dichtbij je houden, andere dingen blijken minder relevant. Gelukkig is de keuze soms óók een stuk eenvoudiger: die winterkleren hoeven echt niet mee!
In eerste instantie was het onze bedoeling om zo min mogelijk grote spullen mee te nemen. We wilden vanuit Curaçao een woning zoeken en dan weet je natuurlijk nog niet welke spullen er passen en welke niet. Onze grote bank van 3 meter lang past misschien wel helemaal niet… Maar, toen vonden we een geweldig (maar groot en leeg!) huis. En kon dat plan dus weer overboord. Onze meubels passen daar perfect en dus mogen de bank, stoelen, tafel en vloerkleed tóch lekker mee. Voelt het gelijk weer een beetje vertrouwd.
Dit is dan gelijk ook een van de wijze lessen die ik geleerd heb tijdens de voorbereiding van onze emigratie. Je bedenkt een plan, stelt het weer bij, past je weer aan en zo gaat het constant door. Een wijze les in flexibel(er) worden!
Naast de meubels gaan er zoveel mogelijk spullen van de kinderen mee. Super ijverig hebben we samen dozen ingepakt. Alle knuffels, speelgoedjes, kussentje en frutsels die ze mee wilden nemen mochten in de dozen. Hoe fijn is het straks als ze alles in Curaçao weer terugzien? Dan is het lege huis hopelijk toch gelijk al een beetje vertrouwd.
Verschepen
Na dagen van inpakken en inventariseren was het eindelijk zover: de eerste zending brachten we naar de vervoerder. Daar gingen we, bepakt en bezakt, richting de loods van onze vervoerder. Alles in dozen, ingepakt in bubbeltjesplastic, met inventarislijsten, genummerd en dus herkenbaar zodat het straks hopelijk allemaal goed aankomt op Curaçao.
Een leeg huis
Nadat de spullen waren afgegeven kwamen we terug in een veel leger huis. Nu wordt het ook visueel zichtbaar waar we mee bezig zijn! Verhuizen doen we zeker niet voor het eerst, maar emigreren is toch wel andere koek. Niemand die je precies vertelt hoe je moet emigreren. En wat je er allemaal voor moet regelen. Uiteindelijk worden we er zoetjes aan steeds handiger in. We vinden het allemaal zelf uit. Ik kan dit hele blog straks vullen met tips en tricks!