Karolien Eindelijk is het zover. We vertrekken naar Curaçao! Op een van de eerste mooie zomerdagen sinds weken vertrekt ons vliegtuig naar onze tropische bestemming. Vol verwachting en met best wel wat gezonde spanning. Want hoewel we weten waar we (ongeveer) terecht gaan komen, is nog veel onbekend. Zal het huis zijn zoals we denken dat het is? Zal dit avontuur ons gaan brengen waar we op hopen?
De laatste week in Nederland
De laatste weken waren druk, heel erg druk. Ik heb af en toe toch wel het gevoel gehad in onze eigen “Ik vertrek” aflevering te zitten. We hebben echt keihard gewerkt om alles voor elkaar te krijgen. We hebben de tweede zending spullen klaargemaakt en afgeleverd voor verscheping, de overdracht van ons huis was én we waren natuurlijk bezig met de voorbereidingen voor de oversteek. Gelukkig mochten we een paar dagen in een vakantiehuisje van vrienden en bij schoonpaps verblijven en konden we daardoor een beetje bijtanken. Heel welkom. Even wat quality time en minder drukte. En verder: wachten. Want die laatste dagen gingen ons veel te traag!
Afscheid
We waren best moe van al het geregel in Nederland en ook wel van al het afscheid nemen. Superlief, iedereen wil driedubbel afscheid nemen. Maar op den duur ook best wel intens. Want het doet toch best wel wat iedere keer, zeker wanneer je je realiseert dat je sommige mensen een tijdje niet gaat zien. Dus wat was het fijn toen het eindelijk zaterdag was, de laatste dag voor vertrek!
Ons vertrek
Na een kort nachtje ging de wekker om 6 uur. Maar goed ook, want we kwamen erachter dat onze koffers (nadat we de laatste spullen erbij hadden gedaan) toch net te zwaar waren. Dus nog wat laatste dingen eruit gegooid en snel alles in de auto. Schoonpaps en vrienden nog even een dikke knuffel geven op Schiphol en gaan!
De hele incheck procedure duurde allemaal wat langer dan we gewend waren, waarschijnlijk ook omdat we de gouden tip hadden gelezen dat je bij KLM je kinderautostoel gratis in kan checken. Ideaal! Voor de ouders onder ons: de kleuterstoelen voor de kids hadden we in grote plastic opbergzakken van de IKEA gedaan en konden zo bij de odd size bagage worden afgegeven. Eenmaal op Curaçao rolden ze samen met onze koffers netjes over de bagageband. Top!
Na een lange vlucht met heel veel filmpjes kijken en eten kwam eindelijk de mededeling: over een paar minuten gaan we landen op Curaçao! Verwachte temperatuur: 30 graden. Eenmaal op het vliegveld aangekomen werden we ontvangen door familie. Eindelijk, na al de lange voorbereidingen en het harde werken zijn we er!
Snel de huurauto oppikken en naar ons huis. Ons huis is hartstikke bijzonder en heeft echt wel potentie. Voor dit moment heeft het het belangrijkste: onze nieuwe bedden om heerlijk in te ploffen en de eerste zending met dozen, stoelen en andere attributen die we echt al goed kunnen gebruiken. En ja, ook het speelgoed van de kids is er 🙂
De eerste dag in Curaçao
Na een nachtje lekker slapen gingen we gelijk weer in de regelmodus natuurlijk. Even ergens ontbijten (want: nog geen gasaansteker, dus geen ontbijt) en een rondje langs een paar winkels. Dankzij onze proefemigratie weten we al redelijk goed waar we moeten zijn. Ideaal.
Daarna gingen we aan de slag met het uitpakken van de eerste meubels en dozen. Vooral voor de kindjes was het een groot feest! Eindelijk zagen ze hun speelgoed weer terug dat ze weken geleden zelf hadden ingepakt met ons. Het huis voelt al gelijk wat vertrouwder voor ons allemaal.
Voor ons was het uitpakken wat intensiever: stoelen in elkaar zetten met een temperatuur van 35 graden en nauwelijks wind is niet echt een aanrader. Gelukkig konden we ons na inspanning onderdompelen in ons zwembadje…
De eerste week op Curaçao
Tja, en dan ben je ineens daar waar je al die tijd naar toe hebt gewerkt. Grappig genoeg verlangden wij de laatste weken in Nederland zo ontzettend naar het mooie weer hier. En nu we hier zijn is het best een beetje… heet. De thermometer heeft de 41 graden hier al aangetikt en dat is nu net geen temperatuurtje om je hele inboedel uit te gaan pakken en je huis aan kant te maken. Zodra je uit de douche komt gutst het zweet alweer van je rug.
Een deel van de dozen staat daarom nog ingepakt te wachten tot een koeler moment. Gelukkig heb ik me na de afgelopen periode gerealiseerd: je kunt niet alles tegelijk doen. Is het 35+ graden? Die dozen blijven lekker dicht en we doen alles gewoon een tandje lager. Ook prima.
Tenslotte…
Hebben we echt al een aantal geluksmomentjes gehad hier, zoals onze aankomst hier in Curaçao (yes, we hebben het echt gedaan!). Maar ook lekker dobberen met de kids bij het strand en in ons eigen zwembadje, bbq’en bij de familie op zondag en ook nu: in de tuin onder een boom dit blog typen. De krekels tsjirpen, de hondjes hoor je op de achtergrond en het windje zorgt eindelijk voor een verkoelend briesje. Aan het einde van de middag was er weer een spectaculaire zonsondergang en nu zie ik vanaf de heuvel de lampjes van de huizen een mooi beeld geven. En dan voelt het nu toch eindelijk alsof we een beetje geland zijn…
Ayo!
